9 Kasım 2024 Cumartesi
Bilimkurgu Ve Gerçeklik
17.30-18.30
Pálfi’nin “Sonsuzluk” Filmine Nörosinefilozofik Yaklaşım: Nörosinemadan Gliyal Sinemaya Geçiş
Prof. Dr. H. Serdar Gergerlioğlu (İstinye Üniversitesi)
Felsefeden Yapay Zekaya, Yapay Zekadan Beyaz Perdeye Doç. Dr. Şebnem Özdemir (İstinye Üniversitesi
Simülasyon Teorisinin Bilimkurgu Evrenine Tercümesi: Gerçeği Arayış Doç. Dr. Özgür İpek (Sivas Cumhuriyet Üniversitesi)
Bedenlenmiş Simülasyon Teorisi: Filmsel Gerçekliğin Deneyimine Beyin, Zihin ve Beden Kesişiminden Bakmak Dr. Öğr. Üyesi Işkın Özbulduk Kılıç (Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi)
“Sonsuzluk”a doğru yolculuk ederken, yakın geleceğe ait distopik bir Dünya’da yüksek teknolojiden yoksun sıradan bir dünyayla karşılaşmamız mümkün olamaz mı? Teknolojik yıkım sonrası ortaya çıkabilecek dünyada ayakta kalmak için insan olmanın ve diğer insanlarla kurulan ilişkilerin anlamı nedir?
Gerçeklik sunileşirse yapay zekanın insan ilişkilerinde rolü ne olur? Bilimkurgusal dünyada Yapay Zeka; İyi, Kötü ve Çirkin rollerine nasıl yerleştirildi? Adem’in elmasından, Newton’un elmasına giden yolda yapay zekanın sunduğu elma nedir?
Gerçeklik diye algılanan, gerçeklik olmayıp simülasyon olabilir mi? Sahte, uydurulmuş ya da dizayn edilmiş bir dünyanın içine hapsedilme ihtimalini düşündüğümüzde bilimkurgu filmleri ve gerçeklik ilişkisi simülasyonun bugünkü yaşamımızdaki yerini, etrafımızı saran ve gerçeklik olarak kabullendiğimiz şeyleri ya da kendi imal ettiğimiz gerçekliklerle olan ilişkiselliğini tartışmada bize nasıl yön gösterir?
Seyirci; bulunduğu dünyadaki gerçeklikten koparak, seyir halinde bir sanat eserinin önünde eksiksiz bir deneyim yaşayabilir. Özne olarak seyircinin yaşadıkları zihin-beden ile deneyimlenen bir süreci kapsıyorsa, filmin seyircisinin, zihni ve bedeniyle “Sonsuzluk” filmini nasıl deneyimlediğine dair nörofelsefi bir yaklaşım geliştirebilir miyiz?
